Σε όλους μας αρέσει να απολαμβάνουμε τις ευεργετικές ιδιότητες του ήλιου όλο το χρόνο, καθώς μας το επιτρέπει η γεωγραφική θέση της χώρας μας. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις σοβαρές και ανεπανόρθωτες βλάβες που προκαλούν οι υπέρυθρες ηλιακές ακτινοβολίες UVA και UVB όταν κανείς εκτίθεται σε αυτές, χωρίς να λαμβάνει τα σωστά μέτρα προστασίας.
Η αθροιστική δράση του ήλιου στο δέρμα από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων, προάγοντας τη δημιουργία καρκίνου του δέρματος και ιδιαίτερα του μελανώματος, το οποίο έχει δραματική αύξηση ( περίπου 30%) την τελευταία πενταετία.

Η δημιουργία σμηγματογόνου κύστης είναι μια πολύ συνηθισμένη πάθηση η οποία είναι δυνατό να συμβεί σε κάθε ηλικία. Είναι μια καλοήθης πάθηση.

Οι σμηγματογόνοι αδένες βρίσκονται μαζί με τους ιδρωτοποιούς αδένες (που παράγουν ιδρώτα), κάτω από την επιδερμίδα και παράγουν σμήγμα. Το σμήγμα είναι μία ουσία που λιπαίνει το δέρμα και έχει χαρακτηριστική μυρωδιά. Το σμήγμα με ένα σωληνάκι(εκφορητικός πόρος) οδηγείται στο δέρμα, κατά τον ίδιο τρόπο που και ο ιδρώτας, ο οποίος παράγεται από τους ιδρωτοποιούς αδένες, οδηγείται με αντίστοιχα σωληνάκια στο δέρμα.

Τι είναι το μελάνωμα;

Ο καρκίνος που αναπτύσσεται από τα μελανοκύτταρα, λέγεται μελάνωμα (άλλες ονομασίες: δερματικό μελάνωμα, κακόηθες μελάνωμα). Τα μελανοκύτταρα είναι τα κύτταρα που παράγουν την μελανίνη, πρωτεΐνη που έχει τον ρόλο να προστατεύει το δέρμα από την βλαπτική επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας, που είναι ο κατ΄ εξοχήν καρκινογενετικός παράγοντας για το δέρμα. 
Το μελάνωμα είναι μια πάρα πολύ σοβαρή νόσος γιατί δίνει εύκολα μεταστάσεις σε άλλα όργανα του σώματος, μέσω του λεμφικού συστήματος. Αυτό το σύστημα αποτελείται από λεπτά αγγεία που σχηματίζουν δίκτυο όπως τα αιμοφόρα αγγεία, σε όλους τους ιστούς του σώματος. Τα καρκινικά κύτταρα, αποσπώνται από τον πρωτοπαθή όγκο και δια μέσου της λέμφου (του υγρού που περιέχουν τα λεμφικά αγγεία), φτάνουν στους λεμφαδένες. Ομάδες από λεμφαδένες βρίσκονται κυρίως στις μασχάλες, το λαιμό, τους βουβώνες και τη κοιλιά. Το μελάνωμα μπορεί επίσης να δώσει μεταστάσεις και μέσω του αίματος (αιματογενής διασπορά).
Το μελάνωμα είναι η χειρότερη μορφή καρκίνου του δέρματος. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια καταγράφεται σημαντική και ανησυχητική αύξηση νέων περιστατικών ιδιαίτερα μεταξύ των νέων γυναικών.

Ως λίπωμα χαρακτηρίζουμε μια τοπική ανάπτυξη κυττάρων λιπώδους ιστού κατά τρόπο που να δημιουργείται ένα μόρφωμα, συνήθως με την μορφή μαλακής και ευκίνητης σφαιρικής ή ημισφαιρικής μάζας. Είναι μια καλοήθης πάθηση και δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία του ασθενούς. Παρ’ όλα αυτά πάντοτε θα πρέπει να επιβεβαιώνεται ιστολογικά η διάγνωση, όταν αφαιρείται το μόρφωμα που έχει χαρακτηριστεί ως λίπωμα.

Η ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Το Βασικοκυτταρικό Καρκίνωμα (BCC) είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου του δέρματος, που προσβάλλει περίπου ένα εκατομμύριο Αμερικανών. κάθε χρόνο.
Πραγματικά είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου από όλους τους καρκίνους. Πάνω από 1 στα 3 νέα περιστατικά καρκίνου είναι καρκίνοι του δέρματος και η μεγαλύτερη πλειοψηφία αυτών είναι Βασικοκυτταρικά (BCC). Αυτοί οι καρκίνοι εμφανίζονται στα βασικά κύτταρα που βρίσκονται στα βαθύτερα στρώματα (στοιβάδες) της επιδερμίδας (της επιφανειακής στοιβάδας).

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Προσβάλλει το Ένα Τέταρτο τoυ Ενός Εκατομμυρίου Αμερικανών.
Περίπου 450.000 νέα περιστατικά ακανθοκυτταρικού καρκινώματος (SCC) διαγιγνώσκονται ετησίως. Το γεγονός αυτό καθιστά αυτή την μορφή καρκίνου, τον δεύτερο κατά σειρά πιο διαδεδομένο καρκίνο του δέρματος (μετά από το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα).Αυτή η μορφή καρκίνου συναντάται στα ακανθο-κύτταρα από τα οποία αποτελείται το μεγαλύτερο μέρος της επιφανειακής στοιβάδας του δέρματος (η επιδερμίδα). Τα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα δύνανται να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε περιοχή του δέρματος συμπεριλαμβανομένου των βλεννογόνων του στόματος και των γεννητικών οργάνων. Βέβαια παρατηρείται πιο συχνά σε σημεία τα οποία εκτίθενται στον ήλιο όπως π.χ. στο πτερύγιο του αυτιού, το κάτω χείλος, το πρόσωπο, το φαλακρό τμήμα ενός κρανίου, στο λαιμό, τα χέρια, τους βραχίονες καθώς επίσης και στα πόδια. Συχνά το δέρμα στα σημεία αυτά φαίνεται οπτικά σαν να έχει προκληθεί βλάβη από τον ήλιο, εμφανίζει ρυτίδες, αλλαγές στο χρώμα καθώς επίσης και απώλεια της ελαστικότητας.

Η βιοψία δέρματος είναι μια εξέταση η οποία βοηθάει το Δερματολόγο να επιβεβαιώσει τη σωστή διάγνωση, όταν η κλινική εικόνα είναι άτυπη ή μη αντιπροσωπευτική. Κατά τη διαδικασία της βιοψίας λαμβάνεται ένα μικρό τεμαχίδιο δέρματος με σκοπό να εξεταστεί εργαστηριακά (ιστοπαθολογική εξέταση).